Dwa tysiące kilometrów polskiej podróży.

Tyle wskazał licznik kiedy w końcu wróciliśmy do domu bladym świtem dnia siedemnastego sierpnia roku pańskiego 2014.

Nasza trasa trąciła o Toruń, Łebę, Gdańsk, Malbork i Warszawę. Było wiele atrakcji, moc ekscytacji po których zostało całkiem sporo materiałów filmowych i fotograficznych. Spaliśmy w rożnych warunkach; od koszar wojskowych przez hostele, motele, mieszkania do wynajęcia po własny namiot. Jedliśmy z niejednej miski i talerza wybierając różnej kategorii miejsca stołowania. Próbowaliśmy wszystkiego co było dostępne, właziliśmy wszędzie gdzie było możliwe, gadaliśmy z różnymi ludźmi i obserwowaliśmy różne zjawiska. Niektórym było mało wrażeń więc katapultowali się w przestrzeń powietrzną w kuli uwiązanej na gumkach bungee. Niektórym udało się spełnić jedno z wielu marzeń i choć Stadion Narodowy to nie Camp Nou, to jednak Kryśka pokazał kilka tricków dla publiczności podczas rozgrzewki wywołując aplauz i zachwyt.

Na polu namiotowym okazało się, że jestem jedyną szczęśliwą posiadaczką klamerek do bielizny, których zazdrościli mi inni ;-) albowiem ich ręczniki i garderoba mniejsza sfruwała z linek i ulegała poniewieraniu się wtórnemu. Nauczona doświadczeniem sprzed ćwierć wieku wiedziałam, że zwykła klamerka do bielizny może mieć niejedno zastosowanie i okazuje się być przydatniejsza niż niejeden niezbędnik. Taki malutki przedmiot nie tylko ujarzmia zmoczone kąpielówki i ręczniki ale całkiem skutecznie potrafi być przenośnym wieszakiem do małej latarki lub ściereczki kuchennej. W naszym ekwipażu zabrakło jednak jednej rzeczy - stolika turystycznego, którego nie kupiliśmy razem z namiotem, materacami, śpiworami, fotelami turystycznymi. Na polu namiotowym były co prawda stoliki i ławy dostępne ale nie wszystkie dały się przenieść w pobliże naszego namiotu. Stolik oraz małą płytę grzewczą trzeba dokupić na przyszłość.

O wszystkich miejscach napiszę wkrótce jak tylko ogarnę rzeczywistość zastaną w domu i przywiezioną w walizkach. Póki co wysypuję bałtycki piasek z kieszeni spodenek i zabieram się za smażenie naleśników na obiad.

Pozdrawiam serdecznie :-)