wtorek, 24 lutego 2015

Nie tylko oscarowo.

Chociaż  zacznę od oscarowego filmu, który oczarował mnie niuansami absurdu, wciągającą historią i niesamowitymi dekoracjami. Świetna rozrywka.



Wcześniej była realistyczna Meryl Streep z dawno nie widzianą Julie Lewis. Historia poplątana jak tylko w życiu można trafić. Odsłony kolejnych wątków zaskakują równie mocno jak Streep grająca napady szału.

Dokąd prowadzi rozpacz z powodu śmierci dziecka kiedy ojciec dowiaduje się, że syn został zabity? Poprzez oślepiającą biel dróg do jednego celu jakim jest zemsta.



Film, który miał nas przestraszyć ale tego nie zrobił. Do połowy wciągająca historia zrobiła się potem przewidywalna - chyba nie tak miało być.



Trochę postrzelaliśmy w towarzystwie bratanka F.F Coppoli



Trochę ponudziliśmy się na



Zupełnie niechcący zdrzemnęłam się na:

"Bezuchy zając i uszaty pisklak"


ale mam usprawiedliwienie; wróciłam z imprezy po 4 rano...


Dzisiaj zaczął padać deszcz. Narty nadal wozimy w aucie, a nuż uda się jeszcze wyskoczyć? Na otarcie mokrych łez pozostaje basen i lodowisko :)



Na szczęście nie przeczytałam, że to kategoria omijana przeze mnie szerokim łukiem. I obejrzałam i podobał mi się w swojej zwyczajności polskiej, bez bajkowych "ona biedna, on bogaty" bez amerykańskiego blichtru i wiecie co?, w życiu nie sklasyfikowałabym tego filmu jako komedia romantyczna :)



Pełna niewyjaśnionych zjawisk opowieść o ludziach, którzy chcą wierzyć. I nie chodzi tu tylko o wiarę w Boga, chociaż ten wątek także jest tu ujęty z perspektywy dwóch wyznań, a może nawet trzech. Musimy wierzyć, żeby żyć? Musimy żyć, żeby wierzyć?



Ojciec 533 dzieci, a czemu nie? Kiedy się o tym dowiaduje postanawia przyjrzeć im się z boku. Zrzeszone pod ksywką "Starbucks" pragną dowiedzieć się kim jest dawca nasienia a sam dawca zaczyna mieć z tego tytułu kłopoty doznając szantażu. Czy muszę dodawać, że rzeczony bohater jest dzieckiem polskich emigrantów i oddając spermę w ilościach hurtowych zacierał ręce nad łatwym zarobkiem?

plakat do filmu Jakub kłamca (1999)

Bajkowa przypowieść o ludzkich losach w czasie holocaustu. Zamknięty w getcie Jakub szczęśliwym trafem wydostaje się z niego, by natychmiast  dobrowolnie doń wrócić. Dlaczego? Otóż dlatego, że przypadkowo usłyszał iż wojska niemieckie cofają się pod naporem rosyjskiej armii i są już tuż tuż, pod Bezaniką (której na mapie próżno szukać) czyli blisko Łodzi.

- Satelity nie usunęli- rzuciłam.
- Pierniczysz, gdzie?
- Cofnij, tam za Jakubem, popatrz na dachy w tle.
- Czy ty oglądasz film, czy dekoracje?
- I jedno i drugie :)

Nie mniej moje spostrzeżenie nie wpłynęło na pozytywna ocenę tego filmu.

sobota, 14 lutego 2015

Zima trzyma.


Szczodrze dzisiaj obsypała wszystko szronem, ale nim wyzbierałam się na spacer w samo południe, niewiele mi go zostało do fotografowania.


Cotygodniowa zmiana warty na zakopiance. O tyle o ile dawniej nie dziwiło mnie, ze stoją w korku, to teraz śmiać mi się chce, że ci wszyscy posiadacze gpsów nadal uważają, że na Podhale prowadzi tylko jedna droga. Dwaj moi panowie pojechali do Krakowa w tym momencie kiedy robiłam ten kadr. Nie wypatrujcie jednak swoich oczu, nie pojechali zapchaną drogą 47. Boczne ścieżki doprowadziły ich do celu w niespełna dwie godziny.

A tymczasem ja przekroczywszy Rubikon płynących aut ruszyłam śladami śnieżnych skuterów przed siebie. :)


Towarzystwa dotrzymywał mi cieplutki kompan schowany w kieszonce kurtki. Szybki marsz też zrobił swoje. Po 15 min rozpinałam kurtkę a na nosie znalazły się okulary przeciwsłoneczne odszukane w torbie z aparatem (tkwiły tam od wakacji :D)


Uwielbiam to graffiti i za każdym razem kiedy go mijam jednocześnie żałuję i cieszę się, że jest w tak niedostępnym miejscu. Żałuję, bo mało ludzi wie, że znajduje się on pod mostem, pod zakopianką i mało ludzi go podziwia. Cieszę się, bo od 4 lat nikt nie ważył się go zmasakrować sprayem.

Wróciłam głodna z różowymi od powietrza policzkami :) Fajny początek ferii :)))

wtorek, 10 lutego 2015

Chwalisz się czy żalisz?

Zdecydowanie się chwalę. Ilościowo zima nadrobiła w zakresie śniegu, teraz pasowałoby, żeby temperaturami nie poszalała na plusie, bo czekamy na szusowanie w czasie zbliżających się ferii. Padało trzy dni i dwie noce w różnym natężeniu. W sobotę i niedzielę były zamiecie i zadymki śnieżne. Rewelacja - dzieci odświeżyły sobie w pamięci prawidłowy wygląd aktualnej pory roku. Niestety dzisiaj już padał snieg na plusie, mokry, ciężki, ciapowaty :( W mieście wyglądało to tak:


Weekend mieliśmy imprezowy. W sobotę imieniny u znajomych a w niedzielę urodziny Kołka. Mimo zawirowań zdrowotnych udało mi się wystrugać zamówiony przez Jubilata tort.



Cristiano niech żałuje, że nie świętuje urodzin z naszym synem ;-) Tym razem zdecydowanie się chwalę :)))

wtorek, 3 lutego 2015

Nastolatki.

O 7.15 zostałam matką trójki nastolatków. Najmłodszy skończył właśnie 11 lat i definitywnie żegna się z wiekiem dziecięcym. Wszystkiego najlepszego Kołku! Przede wszystkim niech nie mija Ci wrażliwość na dobro i piękno ludzi i świata. Nikt tak jak Ty nie potrafi zachwycać się ośnieżonymi choinami w lesie, kształtem chmur czy innym obrazkiem jak nazywałeś krajobrazy kiedy byłeś malutki :) Rośnij, rozwijaj swoje pasje i nadal pozostań naszą największą rodzinną gadułą :))) Matka wystruga Ci herb Twojego ukochanego klubu piłkarskiego na torcie :)


 Jubilat solo i ze swoim trenerem



Nastolatki są wspaniałe. Nastolatki są koszmarne.  Kto posiada wie o czym mowa. Wczoraj dzwonił wychowawca Puchatego. Nie powiedział w zasadzie niczego nowego o naszym synu czego nie wiedzielibyśmy do tej pory. Miło, że Puchaty nadal pozostaje ulubieńcem wychowawcy - chłopak daje się lubić -wiemy, bo tez go lubimy, co nie oznacza, że nie doprowadza nas do szewskiej pasji czasami... Wychowawca czuł się w obowiązku powiadomić o ocenach naszego pierworodnego i jego częstych spóźnieniach. Zdradził mi też, że synuś poskarżył się na szlaban jakiego właśnie doświadczył.

- Nie dzwonię, żeby panią pouczać, bo sam nie mam dzieci i nie czuję kompetentną osobą...
- Wszystko przed panem - przerwałam mu - i powiem szczerze, wcale panu nie zazdroszczę.

Sobie samej też nie zazdroszczę, bo trójka nastolatków w domu to niezłe wyzwanie. Na najbliższym zebraniu nie omieszkam dodać wychowawcy o 10 lat starszemu od Puchatego , że aktualnie nasz rodzicielski autorytet leży pod stołem i kwiczy dorzynany. Nic to dla mnie nowego, nie zapomniałam z autopsji, więc nie rozpaczam nad strąceniem z piedestału. Podpowiem tylko, żeby wywierał większy nacisk na naszego syna za pomocą narzędzi znanych tylko idolom :)

Rok się będę cieszyć tymi nastolatkami ;P Potem nadejdzie jeszcze trudniejsza era pt "Jestem już dorosły". Ha, to się dopiero będzie działo! No nic, zakupię więcej farby do maskowania siwych odrostów, jakieś serum na zmarszczkę marsową na czole, melisa już posadzona w ogródku, kasa na wypadek końca wszechświata odłożona  - niech się dzieje co chce - mam zamiar przeżyć :)


Pozdrawiam :)

poniedziałek, 2 lutego 2015

Podobno.

Podobno jeżdżę coraz lepiej na nartach. Oceny dokonuje co roku mój personalny, ski instructor, Pan Gryzoń. Sama z pewną przyjemnością zauważyłam, że już nie robię  kanciastych skrętów ala Frankenstein lecz coś jakby mi się płynniej zaczęło manewrować. Nadal panicznie boję się pędu, więc jeżdżę nader ostrożnie, mulasto - jak określają bezlitośni potomkowie. A ja się cieszę, że jeżdżę, bo zaczynałam po trzydziestce z wielką rezerwą.

Pogoda, kochani, pogoda i warunki narciarskie wczoraj były obłędne! Nadal jestem pod wrażeniem Tatr Zachodnich, które obserwowałam wyjeżdżając z dolinki orczykiem. Piękny dzień zakończony spektakularnym zachodem słońca wśród nieskalanej bieli. Jakie ja mam szczęście, że tu mieszkam!

Zimo trwaj, bo nasze ferie dopiero za dwa tygodnie i tylko weekendowe szusowanie wchodzi w rachubę. Póki co spieszę donieść, że mamy zachmurzenie duże i nabieramy nowego śniegu :)


Za takim widokiem z okna tęskniłam ubiegłej zimy. Tegoroczna okazuje się być szczodrzejsza w śnieg co należycie doceniam i czym się cieszę. Dla mnie zima bez śniegu jest tylko porą zimopodobną jak wyroby czekoladopodobne sprzed 25 lat - bez smaku.

Pozdrawiam :)