Piątek.

Nadprogramowa kawa, bo w sobotę wystarczy wstać o 7.45 :)

Pyszności zarezerwowane na weekendowe śniadania :)

Zapowiedż lenistwa :)

Chociaż nie tak do końca, bo weekend zapowiada się znowu na obrotach. O tyle o ile zeszłosobotnie ośmiogodzinne szaleństwo na parkiecie poprawialiśmy w niedzielę sportami (ja łyżwy a Pan Gryzoń wędrówką na Turbacz i z powrotem), to tym razem wybieramy się znowu w Gorce. Bacówka z noclegiem, a że to andrzejki, to pewnie też sobie potańczymy :)

 

Szansa na kolejną książkę :)

Te dwie pozycje na dole są z poprzedniego posta.

 Jesus Moncada otworzył przede mną wspaniały świat katalońskiej społeczności skupionej głównie na wydarzeniach z okolicy ale także żyjącej doniesieniami ze świata. Piękne opowiadania pełne humoru, charakternych postaci i filozofii prostych ludzi.

Maślanka. Nie czytałam "Bidula", jakoś nie trafiłam na ta pozycję. "Mam na imię Jestem" to powieść o chłopcu z domu dziecka, pogmatwanych relacjach rodzinnych i trudności z samookreśleniem. To ciekawa pozycja, którą rozwija się jak gorzko-słodki cukierek, na pół z łakomstwem, na pół ze wstrętem. Mieszanka poetyckich pragnień z rzeczywistością.

I co mnie podkusiło na tą Montefiore!? Pamięć "Spotkajmy się pod drzewem ombu"? Cholera, nie wiem. Po pozycjach, które ostatnio zgłębiłam "Włoskie zaręczyny" są papką dla niemowląt. Nie mogę już czytać dla przyjemności prozy zwanej jako "kobieca", nie umiem się nią cieszyć, wydaje mi się taka dziecinna i mdła, irytuje naiwnością.

 

 

A ten czerwony, to nowy koleś do zadań specjalnych. Ponieważ poprzednia małpka uległa nadmiernej eksploatacji i pogubiła w trakcie to i owo, zdecydowaliśmy się nabyć coś wytrzymalszego dla łapania naszych niezbyt statycznych poczynań życiowych :) Rzucać sprzętem nie zamierzamy ale ponieważ lubimy różne sporty i chcemy miec z tego pamiątki na starość, to wybraliśmy egzemplarz odporny na ekstremalne poczynania. Do dziś mam pot na plecach po ostatnim (a jednocześnie pierwszym) skoku z małej skoczni na stoku narciarskim z lustrzanką w plecaku! Dobrze, że udało mi się obrócić przed upadkiem we właściwym kierunku, bo miałabym plecak pełen czerwonych drzazg i szkła... No to teraz mamy alternatywę, bo jak znam życie i nas samych, to szaleństwa zbyt prędko nas nie opuszczą :D Czekamy na okazję, by dokonać chrztu na jakimś basenie- bo sprzęt wodoodporny :)

 

 

I jak nie lubić piątków, no jak? :)))